Τα Διάφανα Κρίνα είναι καλοί μουσικοί και πραγματικά ξέρουν να γράφουν πολύ καλές μελωδίες. Όσο για τους στίχους του, μπασίστα τους Παντελή Ροδοστόγλου, άλλοι τους θεωρούν ποιητικούς και άλλοι ψεύτικα πομπώδεις. Αυτό όμως δε μειώνει καθόλου την αξία των Κρίνων ως μουσικών και συνθετών. Τρία ολόκληρα χρόνια μετά το Ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές, τα Διάφανα Κρίνα επιστρέφουν με μια αρκετά ολοκληρωμένη και ώριμη δουλειά που χαρακτηρίζεται από την πολύ καλή παραγωγή, τις μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις και το γνώριμο μελαγχολικό και αρκετά σκοτεινό ύφος τόσο τον στίχων όσο και των μελωδιών . Φυσικά δε λείπουν από τον δίσκο τα πολύ δυναμικά κομμάτια όπως τα "Διάφανα Κρίνα" και "Σκισμένος Χαρταετός" που ξεχωρίζουν από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Ακόμα και τα αργά τραγούδια του άλμπουμ χαρακτηρίζονται από ξαφνικά κιθαριστικά ξεσπάσματα που φορτίζουν ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα τους. Αρκετοί έχουν χαρακτηρίσει τα διάφανα κρίνα ως το πάντρεμα των Tinderstcks με τους Calexico. Το πάντρεμα αυτό παίρνει σάρκα και οστά στο "el hombre solo" όπου o ρυθμός των Tindersticks συναντά τις κιθάρες των Calexico. Η ερμηνεία του Θάνου Ανεστόπουλου είναι ιδιαίτερα εκφραστική και πιο ώριμη από ότι στις προηγούμενες δουλιές του συγκροτήματος συμβάλοντας στο πολύ καλό αποτέλεσμα του άλμπουμ. Το άλμπουμ κλείνει με το "Τραγούδι της Βάλιας και του λύκου" σε στίχους του ποιητή Χρίστου Ρουμελιωτάκη.

ΤΙΤΛΟΙ:
  1.  ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
  2.  ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ
  3.  ΔΙΣ ΤΖΟΥΛΙΑ
  4.  EL HOMBRE SOLO
  5.  ΣΚΙΣΜΕΝΟΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ
  6.  ΚΑΡΜΑ
  7.  ΟΤΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕ ΑΠ' ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ
  8.  ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙ
  9.  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΤΟ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ
10.  ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΣ
11.  ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
12.  ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΒΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ